Dim Meat Trees: December 2009

Tuesday, December 22, 2009

Είδωλα

στη Φανή

Tα μάτια του πέρασαν από το πρόσωπο της γυναίκας στην αντανάκλασή της μέσα στο κλειστό παράθυρο του βαγονιού γιατί ήταν πιο απλό έτσι: αν τα βλέμματά τους συναντιόνταν, την ευθύνη θα είχε το είδωλό του και όχι αυτός που με τη μεθοδική επιμονή τής ειδικότητάς του προσπαθούσε τώρα να υπολογίσει πόσα χρόνια τους χώριζαν -μάλλον αιώνες, σκέφτηκε πικρά, ενώ πίσω από το γκρίζο διαφανές πρόσωπο τα σκοτεινά τοιχώματα της σήραγγας συνέχιζαν να σπρώχνουν μπροστά το βαγόνι, για πού δεν θυμόταν πια...

-->

Reflections

His eyes shifted from the woman's face to her reflection on the closed window of the carriage because it was more simple this way: should their eyes meet, the one responsible would be his image and not he who was now trying with the methodical obstinacy of his speciality to calculate the number of years separating them -eons rather, he thought bitterly, while from behind the grey transparent face the dark walls of the tunnel kept on pushing the carriage onward, where to he could no longer remember...